Zusters van Goddelijke voorzienigheid

Opening van het generaal overleg in Indonesië 9.1.2018

Het generaal overlegorgaan wordt gevormd door het generale coördinatieteam en de coördinatrice van elke provincie of regio.

Op 9 januari werd de bijeenkomst geopend met een hartelijk welkom door de zusters in Semarang gevolgd door een typisch Indonesische dans.
Bij deze opening sloeg zr. Márian Ambrosio, de generale coördinatrice, een brug tussen deze bijeenkomst en die van oktober 2016 in Duitsland. Zij herinnerde eraan, dat het generaal overleg volgens onze constituties een levendige verbinding vormt tussen de verschillende provincies, regio’s en communiteiten en in dienst staat van hun verscheidenheid en verbondenheid. Tijdens deze bijeenkomst vindt er uitwisseling plaats over de uitvoering van de genomen besluiten van het generaal Kapittel en over het concept ‘Herziening van een aantal constitutienummers’. Tevens is ze de voorbereiding op het generaal kapittel in 2019. 
Het thema was: “Onze horizon is Jezus Christus! Met de ogen op Hem gericht, gaan we naar Bethanië, de communiteit die hij liefhad. ‘Jezus hield veel van Martha, Maria en Lazarus’. (Joh. 1,5 )” 
Op de eerste dag werden de deelneemsters ingeleid in de concrete realiteit van Indonesië “de heilige bodem die hen opneemt” en die in de komende 2 weken verder uitgediept zal worden.

Berichten vanuit Indonesië 15.01.2018  

De eerste week is afgesloten. Het was een intensieve en verrijkende week … onderweg naar Bethanië, de door Jezus geliefde communiteit.
Behalve de actualisering van de constituties waren er nog 2 andere belangrijke punten aan de orde:
1 Een lezing van Pater Albertus Bagus SJ over de actuele realiteit van Indonesië.
2 Een podiumdiscussie over de apostolische opdracht van de congregatie door een vertegenwoordigster van elk van de 4 continenten waar we werkzaam zijn, geleid door een pater Jezuïet.
In de evaluatie werd met dankbaarheid op deze vruchtbare week teruggezien.

Verdere berichten uit Indonesië, 23 januari
Op 22 januari werd de bijeenkomst afgesloten. Dank werd uitgesproken voor de aanwezigheid, de openheid en de bewezen diensten van de Indonesische zusters en medewerkers van de gehele congregatie gedurende deze dagen.

Het intensieve werk omvatte de volgende thema’s:
Inleidingen over de culturele, economische, sociale en religieuze realiteit van Indonesië en algemene zaken van de hele congregatie, zoals de actualisering van de constituties.
Biddend lezen van de constituties is een methode om de rijke inhoud van de huidige constituties beter te benaderen. De hele congregatie wordt nu uitgenodigd gedurende de twee volgende jaren dit biddend lezen in te oefenen, tot de geactualiseerde Constituties en het directorium door het generaal kapittel in 2020 kunnen worden bekrachtigd. Verder kwam aan de orde:
1.    Een forum over het apostolisch religieuze leven in de vier continenten waar we aanwezig zijn met een samenvatting van de verschillende realiteiten met hun overeenkomsten en verschillen. Informatie en reflecties hielpen ons de actualiteit van ons charisma in het hier en nu beter te verstaan. Men stelde vast dat de vlam van hoop op weg naar de toekomst van de congregatie brandend is. Een bemoediging om telkens de weg van Gods Voorzienigheid te blijven volgen.
2.    De voorbereiding op het generaal kapittel 2020. Er werd stil gestaan bij de besluiten en aanbevelingen van het generaal kapittel 2015 en welke processen en impulsen gerealiseerd zijn of in gang gezet zijn. Aansluitend werd gezocht naar een thema voor het komende generaal kapittel dat nog verder wordt uitgewerkt.
3.    Bij het thema: “Internationaliteit en medeverantwoordelijkheid in onze congregatie” ging de aandacht naar de regio Malawi, waar steeds meer roepingen zijn. Er zijn nu 21 zusters die de eeuwige geloften hebben afgelegd en 24 jonge vrouwen die zich voorbereiden op intrede, eerste en eeuwige geloften in onze congregatie. Deze ontwikkeling vraagt van ons als internationale congregatie openheid en hulpvaardige ondersteuning.
4.    Ook verschillende vragen rond economaat en financiën, die vallen onder de verantwoordelijkheid van het generaal coördinatieteam, kwamen aan de orde.

Ontmoeting der culturen in Indonesië  
Op 20 januari was er een ontmoeting met meer dan 50 zusters uit verschillende communiteiten van Semarang en naburige plaatsen op Midden-Java. Zij verrasten de aanwezigen met Anklung-muziek (Indonesisch muziekinstrument) en met vlotte dansen. De dag werd afgesloten werd met een feestelijke maaltijd.
Op 21 januari was er een Eucharistieviering in de kerk van de Theresia-parochie waar een brief werd voorgelezen van de bisschop met de uitnodiging contacten met andere religies te blijven houden. Er worden o.a. dagen voor oecumenische vorming aangeboden, waarbij katholieke jongeren de jongeren uit andere religies uitnodigen hieraan deel te nemen.

Verder werd er een Boeddhistische tempel bezocht en een bedevaart gemaakt naar een Maria bedevaartplaats. Als slot van die dag werd een bezoek gebracht aan de grootste moskee van het eiland Java, de trots van alle Indonesische moslims. Daar werden we uitgenodigd voor een open dialoog met vertegenwoordigers van de moskee. Op onze vragen naar verschillende stromingen in de Islam verklaarden zij dat er in Indonesië verschillende tendensen zijn; het radicalisme echter valt niet onder hun religie. Het radicalisme tref je aan bij ontevreden mensen, die proberen bepaalde groepen te radicaliseren.
Bezoeken werden ook gebracht aan twee scholen. Leerlingen van kleuterschool tot middelbare school brachten in kleur, vorm, muziek, dans, liederen, alsook op culinair gebied de culturele rijkdom van Indonesië tot uitdrukking.

Het generaal bestuur stuurde een feestwens voor 3 november met de volgende tekst: 
Een jaar lang, evenals op andere momenten van ons leven, spiegelden wij ons aan de houdingen van de anonieme vrouw uit Lucas 15, 8-10,
vrouw – die zinnebeeld is voor het Rijk Gods
vrouw – die licht is
vrouw – die authentiek is
vrouw – die initiatieven neemt
vrouw – die op zoek blijft
vrouw – die ontmoeting zoekt
vrouw – die viert!
Zoals jij, hebben we een gave, een schat geërfd, met als doel deze ten gunste van het leven in te zetten. Wij zijn erfgenamen van een onvergelijkbaar rijk en vruchtbaar charisma: “Door Jezus Christus gezonden, moeten wij voor de mensen, vooral de armen getuigen van christelijke hoop en liefde van de Vader”. (Const. Nr.1)
Op de afbeelding van Cláudio Pastro zien we een vrouw met “tweesnijdend zwaard”. Moge Gods Woord zo ook tot de diepte van ons leven als zuster van de Goddelijke Voorzienigheid doordringen.

In het kader van het jubileumjaar kwam van 25 oktober tot 4 november een internationale groep zusters, 2 zusters uit iedere provincie en regio, samen in Munster om in de sporen van de stichter de geschiedenis van onze congregatie van dichtbij mee te maken. Ze gingen met elkaar in dialoog, wisselden hun ervaringen uit – opgedaan in eigen provincie/regio en brachten hun meegebracht symbool, als gevonden drachme, in.
Internationale bijeenkomst in het provincialaat, Münster
Onder het Thema: “Verheugt u met mij” kwamen ze samen om de Eucharistie te vieren met verschillende culturen, met muziek, zang, dans, lichtprocessie en gebed waarin de verscheidenheid van taal en cultuur tot uitdrukking kwam en waar vreugde merkbaar was.
De groep deelneemsters van de internationale bijeenkomst presenteerde zich nadien. Hiermee  kwamen enkele markante punten van de verscheidenheid van  provincies/regio’s tot uitdrukking. 
– In Malawi leven 25 zusters met 4 novicen, 6 postulanten en 5 vrouwen die binnenkort opgenomen zullen worden.
– Bij de voorstelling van de afzonderlijke leden van Latijns-Amerika kwam naar voren dat de gezinnen waaruit de zusters afkomstig zijn verschillende wortels hebben: Afrika, Bolivia, Italië, India, Duitsland, en Portugal.
– Met een dans uit Java werd de vreugde van de teruggevonden drachme tot uitdrukking gebracht.

De bijeenkomst eindigde met een gemeenschappelijke maaltijd en intensieve gesprekken. In de namiddag werd een bezoek gebracht aan het mortuarium op het kerkhof bij het Vorsehungskloster. Het was een gelegenheid om de zusters te gedenken die in de loop van het feestjaar waren gestorven. Voor hen werd een lichtje aangestoken en tevens werden de overleden missionarissen herdacht met een witte roos.

 

In vreugde samenzijn!’
Op 31 oktober bracht de internationale groep zusters, in verband met ons 175-jarig bestaan een bezoek aan de Nederlandse Communiteit, om te beginnen in Blerick, waar Jacqueline als communiteitsleidster had gezorgd voor koffie met speciale gebakjes  waarop ‘175 jaar’ vermeld stond. Heel toepasselijk. Omdat niet alle zusters in Blerick aanwezig konden zijn en we toch graag alle zusters erbij wilden betrekken, hebben we dit gedaan aan de hand van een symbool: een kleurig, sprankelend boeket. Iedere bloem vertegenwoordigt een zuster. Iedere bloem (zuster) is belangrijk, oud of jong, hoe verschillend we ook zijn. Geen enkele zuster kunnen we missen.
Samen vormen we een kleurig, levendig boeket (gemeenschap). We voelen ons sterk met elkaar verbonden. Tot slot werd aan iedere gast een zakje met zaad gegeven, om daar waar ze werkzaam zijn het uit te zaaien en zo het leven uit de Nederlandse Communiteit door te geven want het leven is de moeite waard, ook als we ouder zijn! 
Rond 15.00 uur arriveerden de zusters in Boxmeer waar ze ook weer allerhartelijkst ontvangen werden en met de nodige tolken tot goede kennismakingsgesprekken kwamen.

Viering van het 175-jarig bestaan in Mauritzkinderheim in Münster
Een samenkomst van vieren en zich verheugen bij de wieg van onze congregatie.
De gezegende bodem die ook vandaag nog het leven van kinderen, opgroeiende jeugd in risicosituaties opneemt, verdedigt en vormt. Hoogtepunt van de feestelijkheid was de Eucharistieviering met de zusters, kinderen, medewerkers/sters, leden van het directiebestuur en vrienden. Met een trommelkorps van kinderen en leidsters werden we verwelkomd. Het thema de “zoekende vrouw”, (Lk. 15, 8-10) met wie we een heel jaar onderweg waren, liep als een rode draad door de hele viering heen. Een afgevaardigde van iedere provincie had een symbool meegebracht dat kort toegelicht in het midden van de zaal op een keurig uitgespreide doek werd neergelegd. De Nederlandse communiteit had een herfstkrans. “We leven allemaal in de herfst van ons leven, waar de kleuren niet ontbreken. We zijn en blijven nationaal en internationaal verbonden”.
Na het middageten bezochten we op het kerkhof St. Mauritz het graf van Franz Spiegel, een vriend en medewerker van Eduard Michelis en in de Mauritzkirche baden we aan de doopvont, waar Eduard Michelis gedoopt werd. Bij deze gelegenheid en op deze gezegende  plek startten we ons gezamenlijk project: “Internationaal netwerk van de zusters van de Goddelijke Voorzienigheid ter verdediging van het leven”, dat we onder de bescherming van onze stichter Eduard Michelis hebben gesteld.

Open deur in Jakarta, Indonesië.
In verband met het 175-jarig feest hebben de communiteiten in Jakarta de communicanten van dit jaar en de misdienettes uitgenodigd dit feest met hen te vieren maar ook om roepingen voor het religieus leven te laten ontwaken. Ze werden geïnformeerd over de ontstaansgeschiedenis  van de provincie vanuit Nederland en over de huidige projecten die de zusters in Indonesië hebben.

Verheugende berichten uit de regio Malawi, Afrika 
Op 3 november 2017, een historische dag vanwege de 175-jarige herdenking van de stichting van de congregatie, ondernamen enkele jonge vrouwen de stap tot opname in het vormingsproces van de congregatie.
In het Noviciaat in Natipili werden 6 zusters opgenomen in het noviciaat.
In het vormingshuis in Muona begonnen 5 vrouwen hun religieuze vorming als  postulante. Er heerst blijdschap over de moed en de getuigenis door het ja-woord van deze jonge vrouwen. Moge de zegen van de Drie-eenheid  hen begeleiden op hun verdere levensweg

De feestelijke viering in de provincie Curitiba, Brazilië
Op 3 november vierde de Drievuldigheidsprovincie met grote vreugde het jubileum van 175 jaar. Bij het aanbreken van de dag verzamelden de zusters zich voor de Lauden in de kapel. Daarna was er vuurwerk, klokkengelui en een feestelijk ontbijt. Om 10 uur kwam een groot aantal zusters vanuit andere communiteiten, de lekengemeenschap ‘Boden van de Voorzienigheid’, uitgetreden zusters, medewerkers/sters en bevriende priesters voor de Eucharistie samen. In het welkomstwoord van zr. Rita Maria benadrukte ze dat het uitgezaaide zaad zijn vruchten had voortgebracht. De 4 continenten waarin deze provincie vertegenwoordigd is, werden herdacht en dit bracht de diepe verbondenheid met de zusters in Afrika, Azië, Latijns-Amerika en Europa tot uitdrukking.
Symbolisch gezien was het geheel een groot beeld, ingevlochten in gelukwensen en vreugde bij zo’n belangrijke gebeurtenis. Het vertrouwen van zoveel zusters in al die jaren en hun overgave aan de Heer liet iedereen echt van dit jubileum genieten.

Het jubileumfeest in de provincie Porto Alegre, Brazilië 

Al vóór het feest van 3 november hebben we in alle communiteiten een tridüum gehouden waarbij het materiaal gebruikt werd over de vrouw met haar verloren drachme.
De stichtingsdag werd in alle communiteiten,

basisgemeenschappen en parochies met het volk gevierd.  Dit was een goede gelegenheid om een getuigenis te geven van Gods liefde in ons leven en in de geschiedenis van onze congregatie. De “Boden van de Goddelijke Voorzienigheid” (lekenbeweging)  namen ook deel aan dit feest. Zij uitten hun waardering daarover dat zij aan ons charisma en spiritualiteit van de congregatie mochten deelnemen.

In alle ziekenhuizen van de provincie werd de dag met een feestelijke Eucharistieviering en met huldigingen gevierd. Een medewerkster van het ziekenhuis uitte zich als volgt: “Onze waardering voor alle zusters die hun zending volbracht hebben en ons zijn voorgegaan. Proficiat voor degenen die verder gaan in hun zending om voor de noodlijdenden een waardig leven mogelijk te maken. Het is een geschiedenis waarin de oorsprong van spiritualiteit en naastenliefde ligt die volgens de leer van de stichter trouw beleefd wordt. Dit onvermoeibaar werk strekt zich nog uit in deze tijd. Wij willen al het mogelijke doen opdat het voor altijd verder gaat”.

Barmhartig zijn als de Voorzienige God

In de vierde etappe van ons vernieuwingsproces zijn we solidair met onze zusters en broeders in Afrika die in hun situatie barmhartigheid van ons vragen. In 1960 begonnen 5 zusters uit Duitsland en Nederland in Malawi hun zendingsopdracht.

In ons vernieuwingsproces van Barmhartigheid danken we God voor de liefde, de moed, het uithoudingsvermogen en de bereidheid van de zusters die in Malawi geleefd en gewerkt hebben. Zij zijn het missiewerk begonnen (ziekenhuis, bejaardenzorg, internaat en onderwijs) dat nu door onze zusters uit Malawi wordt voortgezet. Tevens gedenken we de missionarissen van Brazilië en Malawi die sinds 1994 zich inzetten voor de vorming van meisjes en vrouwen in Mozambique.

In deze vierde fase, vlak voor de viering van onze stichtingsdag op 3 november, herinneren we ons Eduard Michelis, hoe hij op de noodkreet in zijn omgeving reageerde. Nu mogen wij het 175-jarig jubileum van onze congregatie vieren, omdat onze zusters gevoelig zijn gebleven voor de vele noodkreten van broeders en zusters, dichtbij en veraf. Daar waar wij gehoor geven aan de noden van mensen en ons daadkrachtig samen met hen inzetten voor betere levensvoorwaarden, daar hebben wij te midden van alle leed alle reden, het leven te vieren en Gods barmhartige Voorzienigheid met ons dankbaar te prijzen.

 Bij deze gelegenheid kregen we een extra impuls, via beeld en woord, vanuit het generaal coördinatieteam in Münster. Ieder persoonlijk  kreeg de bijgevoegde kaart met een afbeelding,  gemaakt door de Zwitserse kunstenares Sr. Caritas Müller. Een uitnodiging om in rust en eerbied stil te staan bij het geheim van de barmhartige Drievuldigheid.

In het beeld richten de Vader, de Zoon en de Geest zich tot de mens, die in hun midden is opgenomen. De rondingen drukken de cirkelvormige dynamiek van het geheim van de liefde uit. Deze open cirkels wijzen ook op de wisselende aanvulling en de openheid, die deel uitmaken van het zijn en handelen van de Drievuldigheid, de oorsprong, de bron en de drijfkracht van Barmhartigheid.

Bijgevoegd werd een tekst van paus Franciscus uit Misericordiae Vultus:

Uit het hart van de Drie-eenheid, uit het diepste van het mysterie van God ontspringt en vloeit onophoudelijk de grote stroom van de barmhartigheid. Deze bron zal nooit opdrogen, hoe velen er ook zijn die tot haar naderen. Telkens als iemand er behoefte aan zal hebben, zal hij tot haar kunnen komen, omdat de barmhartigheid van God eindeloos is. Zo ondoorgrondelijk als de diepte van het mysterie dat zij omgeeft, zo ondoorgrondelijk is ook de rijkdom die eruit voortkomt.

Als men alleen droomt is het slechts een droom …

“Als men alleen droomt is het slechts een droom … … Als we samen dromen, dan is dit het begin van een nieuwe werkelijkheid. “ Deze zin, die Dom Hélder Câmara vaak gebruikte, kan worden toegepast op onze geschiedenis. Over de stichting van onze congregatie Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid, lezen we in onze constituties het volgende; “Münster, 3 november (1842 –  175 jaar geleden). “Het was op de dag van Onnozele-Kinderen van het vorig jaar, dat onze vrienden bij elkaar kwamen om te overleggen, hoe de vele wezen, die geen aanspraak konden maken op een opname in het bestaande burgerweeshuis, een toevluchtsoord kon worden geboden. Daar zouden ze dan in hun nood geholpen worden en er zou zorg gedragen worden voor een opvoeding tot een vroom, deugdzaam en werkzaam leven. In dit tehuis zouden ook kinderen worden opgenomen die nog wel een vader of moeder in leven hadden, maar die er vaak erger aan toe waren dan echte wezen”. (zie zondag journaal voor katholieke christenen, S . 479 f)

Opening jubeljaar 2016 – 2017

Op 3 november 1842 is in Münster/ Duitsland de Congregatie van de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid gesticht door de priester Eduard Michelis. Als voorbereiding op het 175-jarig bestaan op 3 november 2017  zijn we op 3 november 2016  gestart met een  vernieuwingsproces als voorbereiding op het jubeljaar van barmhartigheid. Vanuit het generaal coördinatieteam kregen we daarvoor het nodige materiaal aangereikt. Een kalender vermeldt alle belangrijke gebeurtenissen die in die 174 jaar in de 4 continenten hebben plaatsgevonden, zoals bv. stichtingsdagen van de provincies, regio’s en communiteiten of andere  gegevens, waaraan we herinnerd worden. Voor elke maand zijn speciale gebedsthema aangereikt o.a. straatkinderen, daklozen, vluchtelingen, vrouwenhandel, honger, congregatie, kerk e.a. Verder kunnen   natuurlijk persoonlijke intenties, intenties van de communiteit of van de provincie of regio worden ingebracht. Bij de opening op 3 november  werd een enveloppe uitgereikt, waarop iedere zuster haar naam schreef. Deze enveloppe dient als verzamelmap voor de bezinningsteksten die in vier fases worden aangereikt. Tevens is het een uitdrukking van de bereidheid tot deelname aan dit project. Iedere zuster kan er afzonderlijk ofwel in groepsverband mee aan de slag gaan. Zo zijn we gezamenlijk op weg gezet en proberen er het beste van te maken.