Een impressie van het 180-jarig bestaansfeest van de congregatie.
Vol verwachting hadden we ernaar uitgezien om nog met z’n negenen samen dit feest van de congregatie te kunnen en te mogen vieren. Met verschillende bezinningsdagen door het jaar hadden we ons op dit feestelijk gebeuren voorbereid.
Bij aankomst stond een mooi gedekte tafel als welkom klaar en lieten we ons verrassen en opwarmen met koffie en specifieke bonbons.
Om onze juiste plek te vinden hoefden we maar de vingerwijzing van Zr. Marita te volgen.
De binnengekomen post van de andere continenten werd, in zover de taal dit toeliet, voorgelezen door zr. Cornelia. Over de grenzen je verbonden weten geeft een goed gevoel.
Gesterkt door de koffie met versnapering verplaatsten we ons naar de kapel.
Zr. Cornelia had een mooie dienst samengesteld waar iedereen zich bij betrokken voelde. Onze stichter Eduard Michelis en de 180 jaren vruchtbare geschiedenis van Gods werk stonden daarin centraal.
Een statiefoto bij zo’n gelegenheid mag niet ontbreken dat hoort bij het ritueel. De hal
is daarvoor het meest geschikt. De fotografen staan gereed en nu maar lachen en
het beste van je laten zien. In gedachten was zr. Graciëla vanuit Aruba ook bij ons.
De wijnflessen voor de feesttoast wachtten op ons en de champagne werd voorzichtig ontkurkt om het plafond en de omgeving van dit kostbare nat te sparen. De sfeer kwam goed op gang.
De verrassingsmaaltijd, door een cateringbedrijf geleverd, liet niets te wensen over. Met de kipcocktail werd de start gemaakt.
Bij de soep kwam het kind zijn naar boven. De gehaktballetjes werden geteld. Het verschil lag tussen vier of negen stuks. Niet treuren er komt nog meer. Met vuur spelen geeft ook de nodige hilariteit en het geeft aan de ijstaart nog meer cachet..
Na een rustpauze om een uiltje te knappen gingen we terug naar ons 150-jarig bestaansfeest van 1992. Destijds hadden we een musical gespeeld en met de opname die bij die gelegenheid was gemaakt vermaakten we ons nog eens.
Herinneringen kwamen naar boven en de vreugde van die dag beleefden we opnieuw. Het deed iedereen goed de vitaliteit van die tijd terug te zien. Na een uur turen, lachen en genieten wachtte als slot ons nog een taartpunt met koffie.
Na deze mooie dag ging dan ook iedereen voldaan en tevreden naar huis, nagenietend van het prettig samenzijn. Dit samen vieren kan ons in ieder geval niemand meer afnemen
Zr. Henrica
“IN BLIJDSCHAP VIEREN”
Algemene feestdag te Boxmeer 8 juni 2022
Onder de mooie entourage van de kapel van St. Anna werd de eerste aanzet gegeven van een mooie, sfeervolle en feestelijke dag van een zestal jubilaressen die hun leven in dienst hebben gesteld van God en Zijn zoon Jesus.
Alle aandacht van de aanwezigen werd in de inleiding gericht op zr. Marie Desiree Peulen en zr. M. Agnes Maas die in 2020/2021 hun 65-jarig jubileum beleefden. Samen met hen werden ook de zusters Marita Pouwels, Magdalien Roijackers, Jeannetti Dennissen en Martine Martens, allen 60 jaar in het klooster, in het zonnetje gezet terwijl het buiten flink regende.
Na het openen van de viering met het toepasselijke lied “De vreugde voert ons naar dit huis” refereerde zr. Cornelia aan de vele afgelopen jaren waarin zo veel gebeurd was dat “deze viering het danken meer dan waard is”. Dit werd gesymboliseerd met schalen gevuld met geplukte vruchten in de vorm van lekkere zoete druiven gerijpt en vruchtbaar geworden door weer, wind, zon en regen.
Zr. Cornelia sprak ook haar dank uit aan de twee personeelsleden Thea en Wilma die de pensioengerechtigde leeftijd hadden bereikt, maar toch nog enige uren per week ter beschikking stellen in dienst van de zusters.
De adviserende leden van ADREM kregen ook een woord van dank.
De viering werd voortgezet met lezingen uit Jesaja 65 en Johannes 3, 1-8 en driemaal opgeluisterd door zangeres Edith Dings die aan het eind het Ave Maria van Giulio Caccini zong dat heel wat anders klonk- maar ook heel mooi – dan de andere overbekende Ave Maria’s.
In haar overweging legde zr. Cornelia het accent op de roepende God in ons leven ook al worden we ouder. Juist op basis van levenservaringen en grenzen die we hebben overschreden blijft God scheppend met ons bezig. En als wij allen zoals de jubilaressen er voor openstaan kunnen we de vruchten plukken en delen en kunnen we gevormd worden naar Zijn beeld.
De voorgelezen toegift “Er is meer tussen hemel en aarde “ werd geschreven door pater Theo van de Vossenberg, Norbertijn.
Na de viering trok men naar de feestruimte om de feestelingen al dan niet uitgebreid te feliciteren met het overhandigen van cadeaus. De aanwezigen werden verblijd met koffie, thee en gebak gevolgd door gezellige drankjes.
Op een gegeven moment werden we door zangeres Edith verrast met een zangstrofe waarbij ze iedere jubilaris persoonlijk benaderde met de tekst:
Hey, schone vrouw .. mooie vrouw.
U hebt heel veel jaren van uw leven hier gegeven /of om te dienen.
Hey, schone vrouw, mooie vrouw .
U hebt heel veel jaar van uw leven hier gegeven
In goedertrouw/aan God de Heer.
Aan de gezichten te zien genoten de zes zusters in volle teugen van deze aubade en kregen ze een gerbera in de hand gedrukt. Na ieder couplet zongen we samen de “ingestudeerde” tekst:
Wij danken u, wij danken u voor alles wat u doet.
Wij danken u voor wie u bent. Fijn dat wij ons kent!!
Er mag nog gezegd worden dat Edith inspiratie van dit lied kreeg tijdens een fietsrit. Ja, zo werkt dat bij creatieve mensen.
Zr. Cornelia hervatte weer het woord en liep gewapend met de microfoon naar iedere jubilaris persoonlijk om hen met een kort maar aangrijpend woordje te eren. Zo werd zr. Desiree “de oudste en nog lopend als een haas en trots op haar ouderdom” o.a. geroemd om haar rijmen en dichten en zr. Agnes om haar “geheugenmotor” en grote dienstbaarheid. Zr. Marita zag heel wat dromen in vervulling gaan geleid langs heuvels en dalen. Zr. Jeannetti “Kwek, kwek, ik kom uit Groesbeck!”ging opgeruimd door het leven “ook al was het niet altijd kermis om je heen”. Jong en oud gaf ze veel liefde. Zr. Magdalien vertoonde veel inzet met sjouwen en bezorgen. Ze wist ook veel raad te geven aan mensen die haar vaak van alles vroegen: “Vraag maar aan zr. Magdalien, die zal er wel iets op vinden.” Zr. Martine, ooit harde werkster in de verpleging, verzorging en begeleiding ondergaat nu zelf deze drie facetten van zorg, een weg die door medezusters bewonderd wordt.
Het feest ging verder: Na de toost en gezellig gekeuvel zette Edith voor de feestelijk maaltijd het overbekende maar weinig gezongen lied “Klankresten van een onvoltooid verhaal” van Huub Oosterhuis in.
Tussendoor kregen Wilma en Thea een flinke bloemenruiker evenals Dré Gommans die nu 40 jaar organist was en destijds gevraagd werd door Moeder Antoine om orgellessen te nemen.
Ook de scheidende ADREM-leden (Adviesraad Eduard Michelis) werden verrast met een bloemstuk.
De maaltijd begon met een overheerlijke gebonden aspergesoep gevolgd door een gevarieerd buffet.
Vervolgens bracht Edith het lied “What a wonderfull world” ten gehore en later wederom een Engelstalig lied “The rose” met als inhoud ‘liefde overwint alles’.
Als afzakkertje werden koffie en thee rondgedeeld. Hier maakte zr. Desiree gebruik van om de microfoon –“onder druk” zoals ze zei – ter hand te nemen. Ze vertelde dat zij samen met de collega-feestelingen erg onder de indruk en overrompeld was door alle gebeurtenissen rond dit feest. Ze bedankte iedere aanwezige voor zijn of haar inzet en vooral ook voor het bedienend personeel een dank-je-wel dat met een groot applaus ondersteund werd.
Al met al: een hemelse dag. De overleden zrs. M.Josepha Jansen (70j) en Marcellina Oudenhoven (60j) zullen tevreden hebben mee gekeken.
Harry van Helden
