Eerste Graaf van Loonstraat 6a – 5921 JC – BLERICK

In de jaren 50- werd in Venray begonnen met een B.L.O.school voor de regio en er kwam een internaat voor leerlingen die veraf woonden of door omstandigheden niet thuis konden blijven. Ook in Spekholzerheide werd een B.L.O.school geopend en later eveneens in Maria Roepaan in Ottersum. Verder is er niet veel over bekend.
Zuster Nicolette vertelt over haar ervaringen in dit type onderwijs.

 In 1954 vroeg Moeder Antoine mij of ik me wilde voorbereiden op het B.L.O. onderwijs. Daarvoor moest ik acte K en acte R halen. Handwerk, die cursus was in Blerick en voor handenarbeid ging ik naar Venlo. In Februari 1954 ben ik naar Venray verhuisd en ging met Zr. Seraphine zaterdags naar Sittard voor de cursus vakstudie B.L.O. ’s Morgens kregen we aangepaste handenarbeid en in de middag de theorielessen. Deze cursus duurde twee jaar. Mijn taak daar was toezicht houden op de speelplaats en in de middagpauze. De kinderen met de bus ophalen uit de omstreken dat wil zeggen met de bus eerst naar Horst dan met de schoolbus via Sevenum en de omliggende dorpen naar Venray en na de middag de kinderen weer terug brengen. Zr. Philomenie hielp ik met de administratie en ik deed zonodig boodschappen. Echt met de kinderen werken deed ik niet en was dat toch de taak waarvoor ik opgeleid was.? In 1956 heb ik gevraagd of ik weer naar de kleuters mocht en kwam in Steyl terecht. Na een paar maanden werd me gevraagd naar Maria Roepaan te gaan met Zr. M.Jacinta om daar een school te beginnen met kinderen die nog iets konden leren. Zr. M. Jacinta werd ziek en toen ging ik alleen. Dat was in het begin moeilijk. In de Communiteit was het heel fijn maar op de afdeling waar ik geplaatst werd bij de kinderen tussen 5 en 12 jaar……. Dr. v.d. Most de geneesheer directeur zag dat er bij deze groep kinderen waren die best iets konden leren en het was mijn taak om daar mee te beginnen. Maar… ’s morgens eerst slaapzalen klaarmaken en nog meer huishoudelijke taken verrichten, geen verplegingswerkzaamheden – ik was immers niet bevoegd – en een school dat zag men helemaal niet zitten.
Er was geen tegenwerking maar zeker geen medewerking.
Ik ben begonnen met wat potloden en typepapier die ik kreeg op het kantoor.
Het lukte, de kinderen waren enthousiast en dat werkte door bij het verplegend personeel. Toen kon ik voorruit! De inspecteur voor het B.L.O. onderwijs kwam kijken en hij vond dat er een school gesticht kon worden voor dieper zwakzinnigen.
Ik heb daar 11 jaar gewerkt met heel mijn hart en met erg veel plezier.
Er kwam een hoofdonderwijzer en er werd een nieuwe school gebouwd, met gymzaal en een huishoudklas.

De meisjes hadden plezier in het bezig zijn en het ging steeds beter. We kookten, en deden veel aan handenarbeid. Ook kregen we een eclectische naaimachine en breimachine en leerden we de kinderen deze gebruiken.

Een keer in de week kwamen de grote meisjes ’s avonds naar school. Ook zij hadden daar veel plezier in en ze leerden meer vaardigheden.
Gelukkig waren we met twee zo dat we de kinderen niet al te lang hoefden te laten wachten en ze konden helpen
Heel onverwachts werd me gevraagd weer naar de kleuterschool te gaan dat ik met pijn in het hart gedaan heb.